ล้มลุกคลุกคลาน หมายถึง ก. หกล้มหกลุก เช่น ฝนตกหนักถนนเป็นโคลน เขาต้องวิ่งหนีฝนล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง สะดุดตอไม้ล้มลุกคลุกคลาน,โดยปริยายหมายความว่า ซวดเซ, ไม่มั่นคง, ตั้งตัวไม่ติด, เช่นชีวิตของเขาต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดเวลา เขาล้มลุกคลุกคลานมาหลายปีกว่าจะตั้งตัวได้.
ก. เลิก เช่น ล้มเลิกกิจการ, ยกเลิก เช่น ล้มเลิกสัญญา,เลิกดำเนินกิจการ, ไม่ทำต่อไป, เช่น ล้มเลิกโครงการ,เลิกล้ม ก็ว่า.
ก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน.
ก. ตายจากไปแล้ว, หายหน้าไปนานจนทำให้คิดว่าตายไปแล้ว.
ดู ราชพฤกษ์.
[ละ–] น. แมลงหวี่. (ข. มมาจ ว่า ตัวชีผ้าขาว).
[ลัน–] (กลอน) ว. เป็นทุกข์ถึง, เศร้าโศก, ครํ่าครวญ. (ดู ละลุง ๑).
[ละละ–] น. หญิงที่น่าเอ็นดู, ผู้หญิง. (ป., ส.).